Er wordt minder gebruik gemaakt van de zorgvoorzieningen door niet-westerse zorgvragers als wel de migrantenmantelzorgers. Dit heeft deels te maken met een verschil in zorgopvattingen. Het Nederlandse zorgsysteem gaat uit van de autonomie van de patiënt/cliënt en richt zich op het individu. Maar bij veel niet-westerse migranten speelt de groepsidentiteit nog steeds een grote rol bij de zorgverlening. Men deelt niet altijd de Nederlandse zorgvisie, waarin zelfredzaamheid en zoveel mogelijk behouden van zelfstandigheid en eigen verantwoordelijkheid belangrijk zijn. Volgens de visie van migrantenmantelzorgers, ‘neem je de zorg van wie ziek is, zoveel mogelijk uit handen.’ Dit verschil van inzicht leidt vaak tot onbegrip over de houding van professionele zorgverleners. Dit kan vervolgens onder niet-westerse mantelzorgers leiden tot slechte ervaringen bij het vinden van oplossingen voor de eigen problemen bij instellingen en kan leiden tot ontmoediging.
