“Van de week stond er een dakloze vrouw met een kind van 7 op de stoep. Binnen 2 dagen had ik een baan voor haar geregeld.” Waar grote instanties mensen niet verder kunnen helpen, kan Mina El Kadiri dat wel. “Ze kennen me in de wijk, en ik heb een vertrouwensband met de mensen. Dat kan een loket niet.”
Mina is oprichter van stichting Escamp voor Vrouwen, dagelijks komen hier tientallen vrouwen voor hulp. Haar dag begint ’s ochtends om 8 uur, dan deelt ze het brood uit dat ze krijgt van Willem van Stichting Brood Express. Daarna is het een komen en gaan van bezoekers, vrijwilligers en mensen die in een crisis situatie zitten. En dan dus de activiteiten, voor sommigen het enige uitje van de week. Tijdens ons gesprek lopen er ook verschillende mensen binnen. Mina vraagt aan iedereen even hoe het gaat, weet precies wat er speelt in hun levens.
Een baan, een huis, een school
We zitten in de vergaderruimte die vol staat met spullen, gedoneerd door mensen uit de buurt en bedrijven. “Ik help mensen met kleine dingen, als iemand versleten schoenen draagt heb ik altijd wel een goed paar liggen. Maar dus ook mensen die geen kant meer op kunnen, zoals die vrouw met haar kind van 7. Zij was erin geluisd en kwam in een drugshuis terecht. Met een kind van 7! Dus dan ga ik dingen regelen. Ik heb gebeld met Picnic, zij zijn heel toegankelijk en ze kon direct bij hen aan de slag. Daarna heb ik een huis voor haar gevonden en ik ga nu de school regelen, want haar kind is nog nooit naar school geweest.”
En dat is precies Mina. Waar grote instanties vastzitten aan regels en routes, kan Mina direct in de actie schieten en dat is ook waar ze goed in is. “Ik ben heel praktisch en dat is ook echt nodig. Theoretische dingen als een plan schrijven of subsidie aanvragen doe ik dan met ondersteuning van PEP. En ik ontwikkel mezelf ook, in september wil ik starten met een leergang Besturen van vrijwilligersorganisaties.”
Jonge en diverse groep vrijwilligers
Alhoewel Mina van alles zelf doet, heeft ze ook ontzettend veel hulp. Net zoals dat iedereen bij haar kan aankloppen voor ondersteuning, is ook iedereen welkom als vrijwilliger. “Elke vrijwilliger is anders, sommigen hebben veel aansturing nodig, anderen weer niet. Ik benader iedereen weer anders en het werkt!” Het zorgt er dan ook voor dat er een jonge en diverse groep vrijwilligers aan de slag is bij Escamp voor Vrouwen.
Vertrouwensband is niet overdraagbaar
Het lijkt allemaal op rolletjes te lopen bij deze stichting. Toch maakt Mina zich soms zorgen. “Wat als ik plotseling uitval? Als ik ineens ziek ben? Wie deelt dan ’s ochtends het brood uit? Een vertrouwensband kun je niet overdragen.” En dat niet alleen. De reden dat Mina vrouwen die in armoede leven zo goed kan helpen, is omdat ze zelf ooit in die situatie zat. “Ik was alleenstaande moeder en gedupeerde van de toeslagenaffaire. Jarenlang heb ik keihard moeten werken om mijn hoofd boven water te houden. Alles voor de toekomst van mijn kind. Toen ik merkte dat anderen helpen mij een goed gevoel gaf, ben ik dat gaan doen, ook al had ik niks. En dat is uitgegroeid tot Escamp voor Vrouwen. Ik weet precies wat de mensen die hier aankloppen nodig hebben. Ik geef hen wat ik toen miste.”